Skuteczność hydroksyzyny w zapobieganiu nudnościom i wymiotom pooperacyjnym: nowe badania obserwacyjne

Badania wykazują skuteczność hydroksyzyny w zapobieganiu nudnościom i wymiotom pooperacyjnym, co może wpłynąć na praktykę kliniczną.

W ostatnich badaniach naukowych zwrócono uwagę na problem nudności i wymiotów pooperacyjnych (PONV), które stanowią powszechny i nieprzyjemny powikłanie po zabiegach chirurgicznych. Hydroksyzyna, jako przystępny cenowo antagonista receptora histaminowego H1, wykazuje działanie przeciwlękowe, umiarkowane sedatywne oraz przeciwwymiotne, co czyni ją interesującą substancją do badań w kontekście PONV. W niniejszym artykule przedstawiamy wyniki badania, które dostarcza nowych, istotnych informacji na temat skuteczności hydroksyzyny w zapobieganiu PONV.

Znaczenie problemu nudności i wymiotów pooperacyjnych

Nudności i wymioty pooperacyjne są poważnym problemem, który może prowadzić do powikłań, takich jak dehisencja ran pooperacyjnych oraz wydłużenie czasu hospitalizacji. Częstość występowania PONV wynosi około 30%, a w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem może sięgać nawet 80%. W związku z tym, zaleca się profilaktyczne podawanie wielu leków przeciwwymiotnych, co jednak wiąże się z obawami o skutki uboczne oraz zwiększonymi kosztami leczenia. Hydroksyzyna, jako tańsza alternatywa, może stanowić interesującą opcję w tym kontekście.

Metody badawcze i charakterystyka pacjentów

Badanie, które przeprowadzono w Kurume University Hospital, miało charakter retrospektywny i obejmowało 647 pacjentek w wieku od 18 do 49 lat, które były narażone na PONV. Pacjentki podzielono na dwie grupy: jedna otrzymała hydroksyzynę w dawce 25 mg (grupa HYD), a druga nie otrzymała żadnej profilaktycznej terapii przeciwwymiotnej (grupa NOT). Głównym celem badania była ocena częstości występowania PONV w dniu operacji oraz do drugiego dnia po operacji.

Wyniki badania: znaczne różnice w występowaniu PONV

Wyniki analizy wykazały, że częstość występowania PONV w dniu operacji była znacząco niższa w grupie HYD (34,8%) w porównaniu do grupy NOT (57,0%), co potwierdzono statystycznie (p = 0,002). Podobne wyniki uzyskano do drugiego dnia po operacji, gdzie PONV wystąpiło u 47,8% pacjentek w grupie HYD i 65,3% w grupie NOT (p = 0,016). Warto zauważyć, że pacjentki w grupie HYD miały również niższą częstość stosowania leków ratunkowych do drugiego dnia po operacji (30,4% vs. 47,2%, p = 0,023).

Dyskusja: dlaczego hydroksyzyna może być skuteczna?

Hydroksyzyna, będąca pierwszej generacji antihistaminą, działa poprzez hamowanie aktywności histaminy w ośrodkowym układzie nerwowym, co może tłumaczyć jej działanie przeciwwymiotne. W przeciwieństwie do innych leków, takich jak ondansetron, hydroksyzyna jest tańsza i dostępna w ramach ubezpieczenia zdrowotnego w Japonii. Co więcej, jej dłuższy czas działania (około 20 godzin) w porównaniu do dimenhydranatu (około 6 godzin) może przyczyniać się do jej skuteczności w zapobieganiu PONV.

Interesujące jest również, że mimo potencjalnych efektów sedatywnych hydroksyzyny, nie zaobserwowano różnic w czasie wybudzenia pomiędzy grupami. Może to wynikać z faktu, że pacjentki były młodsze, co ułatwiało ich wybudzenie. Dodatkowo, hydroksyzyna była podawana głównie na początku zamykania rany, co mogło wpłynąć na wyniki badania.

Podsumowanie i przyszłe kierunki badań

Podsumowując, wyniki badania sugerują, że profilaktyczne podawanie hydroksyzyny może być skuteczną metodą zapobiegania PONV u pacjentek operowanych. Jednakże, zaleca się ostrożność w stosowaniu hydroksyzyny u pacjentów z ryzykiem wydłużenia QT oraz u starszych pacjentów z chorobami współistniejącymi. W przyszłości konieczne są dalsze badania, w tym randomizowane badania kontrolne, aby dokładniej określić optymalne dawkowanie, czas podawania oraz porównać skuteczność hydroksyzyny z innymi ustalonymi lekami przeciwwymiotnymi, takimi jak ondansetron.

Bibliografia

Jotaki Shosaburo, Murotani Kenta and Hiraki Teruyuki. Preventive Effect of Hydroxyzine on Postoperative Nausea and Vomiting: A Single-Center, Retrospective, Observational Cohort Study. Journal of Clinical Medicine 2024, 13(24), 2441-2451. DOI: https://doi.org/10.3390/jcm13247807.

Zobacz też:

Najnowsze poradniki: